Predseda Konferencie Talianskeho Episkopátu: Ján Pavol si zaslúži byť zaradený do skupiny pápežov nazývaných "Veľký"
PREDSEDA KONFERENCIE TALIANSKEHO EPISKOPÁTU: Ján Pavol II. si zaslúži byť zaradený do skupiny pápežov nazývaných „Veľký“,
tvrdí na stránkach katolíckeho týždenníka „La Voce“ arcibiskup Perugia-Città della Pieve a predseda Konferencie biskupov Talianska kardinál Gualtiero Bassetti. Pripomína, že tento titul sa doteraz pripisuje iba Levovi I. a Gregorovi I.
V roku 1977 bola napríklad preložená kniha Jeana Delumeaua do taliančiny s predslovom Vittoria Messoriho s paradigmatickým názvom: Umiera kresťanstvo? V týchto rokoch sa zdalo, že proces sekularizácie je nezvratný, prítomnosť Cirkvi v spoločnosti sa zmenila a Cirkev bola vo vnútornej kríze - charakterizovaná drastickým poklesom povolaní, opustením kňazstva a poklesom návštevnosti svätých omší. Po krátkom čase, v októbri 1978, prichádza však arcibiskup z Krakova, ktorý je zvolený za pápeža a história naberá inú cestu.
Tento pápež počas 26 rokov, ktorý prišiel ´zďaleka´, radikálne zmenil vnímanie Cirkvi a kresťanstva. Jeho nečakaná voľba bola skutočným preniknutím Ducha Svätého do ľudského života a jeho dlhý pontifikát dal odpoveď na hlbokú krízu, ktorá zasiahla univerzálnu cirkev, pripomína predseda talianskeho episkopátu.
Kardinál Bassetti poznamenal, že často sa pripomína tiež politický charakter tohto pontifikátu, pretože pápež Wojtyla používajúci jedine zbraň viery, prispel k rozpadu komunistických režimov vo východnej Európe a Sovietskom Zväze. „Rovnako ako Lev Veľký a Gregor Veľký, ktorý zastavili deštruktívne násilie Hunov a Lomgobardov, aj Ján Pavol II. uzatváral cesty komunizmu bez prelievania krvi,“ pripomenul taliansky Kardinál. Poznamenal tiež, že veľkosť tohto pontifikátu presahuje čisto politický rozmer. „Veľkosť Jána Pavla II. spočíva v tom, že Cirkev voviedol do tretieho tisícročia, prekonal historické búrky, dal hrdinské svedectvo o kresťanstve a nasmeroval cestu pre Cirkev v 21. storočí. Pápež z Poľska označil transformáciu éry a všetky témy nastolené počas jeho pontifikátu sú stále základom dnešného kresťanského života,“ uvádza kardinál Bassetti. Predseda biskupov Talianska zdôraznil aj odkaz na ústredný význam milosrdenstva, ktoré „zostalo originálne rozvinuté pápežom Františkom“. Poznamenal, že Ján Pavol II. bol „mužom Božím, mužom modlitby, veľkým evanjelizátorom“. Mohli by sme povedať, že bol moderným „apoštolom ľudí“.
12 czerwca 2020. PRZEWODNICZĄCY KONFERENCJI EPISKOPATU WŁOCH: JAN PAWEŁ II ZASŁUGUJE, BY DOŁĄCZYĆ GO DO GRONA PAPIEŻY NAZYWANYCH „WIELKIMI”
Jan Paweł II zasługuje, by dołączyć go do grona papieży nazywanych „wielkimi” – stwierdza na łamach katolickiego tygodnika "La Voce" arcybiskup Perugia-Città della Pieve i przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch, kard. Gualtiero Bassetti. Przypomina, że dotychczas tytuł ten przypisywano jedynie Leonowi I i Grzegorzowi I.
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch: Jan Paweł II zasługuje, by dołączyć go do grona papieży nazywanych „wielkimi”
W ciągu 26 lat ten papież z daleka zmienił radykalnie sposób postrzegania Kościoła i chrześcijaństwa. Jego nieoczekiwany wybór był autentycznym wtargnięciem Ducha Świętego w ludzkie życie, a jego długi pontyfikat stanowił odpowiedź na głęboki kryzys, który dotknął Kościoła powszechnego – przypomina przewodniczący włoskiego episkopatu.
Kardynał Bassetti zauważył, że często podkreśla się także polityczny charakter tego pontyfikatu, ponieważ papież Wojtyła posługując się jedynie orężem wiary przyczynił się do upadku reżimów komunistycznych w Europie Wschodniej i Związku Radzieckim. „Podobnie jak Leon Wielki i Grzegorz Wielki, którzy powstrzymali niszczycielską przemoc Hunów i Longobardów, również Jan Paweł II zagrodzi drogę komunizmowi bez rozlewu krwi” – przypomniał włoski purpurat. Zaznaczył jednocześnie, że wielkość tego pontyfikatu przekracza wymiar czysto polityczny. „Wielkość Jana Pawła II polega na tym, że wprowadził on Kościół w trzecie tysiąclecie, przezwyciężając burze dziejowe, dając heroiczne świadectwo chrześcijaństwa i wytyczając drogę Kościoła w XXI wieku. Papież z Polski naznaczył w istocie przemiany epoki, a wszystkie tematy poruszone podczas jego pontyfikatu są do dziś podstawą życia chrześcijańskiego” – stwierdza kard. Bassetti. Przewodniczący włoskiego episkopatu podkreślił też odniesienie do centralnego znaczenia miłosierdzia, które “zostało następnie rozwinięte w oryginalny sposób przez papież Franciszka”. Zaznaczał, że Jan Paweł II był „człowiekiem Bożym, człowiekiem modlitwy i wielkim ewangelizatorem”.
Giovanni Paolo II: un Papa Magno
A cento anni dalla nascita di Karol Wojtyla
Sono soltanto due i pontefici che hanno avuto l’appellativo di “magno” nella storia della Chiesa: Leone I e Gregorio I.
A queste due grandissime figure del passato, oggi, si può accostare un papa dei nostri tempi: Giovanni Paolo II.
Il Santo Padre Francesco, celebrando a San Pietro la messa in memoria della sua nascita lo scorso 18 maggio, ha detto che cento anni fa “il Signore ha visitato il suo popolo. Ha inviato un uomo, lo ha preparato per fare il vescovo e guidare la Chiesa”. C’è indubbiamente un rapporto intenso tra Karol Wojtyla e la storia del XX secolo: un intreccio di date, incontri, premonizioni e snodi cruciali.
Nel 1977, per esempio, viene tradotto in italiano un libro di Jean Delumeau, con prefazione di Vittorio Messori, dal titolo paradigmatico: Il cristianesimo sta per morire? In quegli anni sembrava che il processo di secolarizzazione fosse irreversibile, la presenza della Chiesa nella società fosse diventata residuale e la crisi interna dell’istituzione ecclesiastica – caratterizzata da una drastica diminuzione delle vocazioni, dagli abbandoni del sacerdozio e dal calo della frequenza della messa – fosse ormai giunta ad una situazione drammatica. A distanza di poco tempo, però, nell’ottobre del 1978, viene eletto Papa l’arcivescovo di Cracovia e la storia prende un’altra strada. Nell’arco di 26 anni quel pontefice venuto da lontano ha cambiato radicalmente il modo di guardare alla Chiesa e al cristianesimo.
La sua elezione inattesa è stata un’autentica irruzione dello Spirito Santo nella vita degli uomini e il suo lungo pontificato ha rappresentato una risposta alla crisi profonda che aveva investito la Chiesa universale. Molti studiosi hanno anche sottolineato il carattere politico di questo pontificato. Papa Wojtyla con le sole armi della fede ha infatti contribuito alla caduta dei regimi comunisti in Europa orientale e in Unione Sovietica. Come Leone Magno e Gregorio Magno, che hanno fermato la violenza distruttrice degli Unni e dei Longobardi, anche Giovanni Paolo II ha sbarrato la strada al comunismo senza spargimento di sangue.
La grandezza di questo papato non è però riassumibile soltanto nella dimensione politica. Una lettura univoca in questo senso rischia, infatti, di fornire solo una visione parziale e ideologica del pontificato di Wojtyla. La grandezza di Giovanni Paolo II risiede, infatti, nell’aver portato la Chiesa nel terzo millennio superando le burrasche della storia, dando una testimonianza eroica del cristianesimo e tracciando la strada del XXI secolo. Il papa polacco, di fatto, ha segnato un passaggio d’epoca.
E tutti i temi toccati nel suo pontificato sono ancora oggi alla base della vita cristiana. Si pensi, per esempio, alla centralità della misericordia che è stata poi sviluppata in modo originale da Francesco, oppure all’importanza dell’uomo redento da Cristo, al rapporto tra scienza e fede e, infine, al tema della pace e dello “spirito di Assisi”.
A cento anni dalla nascita, si può ben dire che Giovanni Paolo II è stato indubbiamente un uomo di Dio, un uomo di preghiera e un grande evangelizzatore. Se volessimo usare un’espressione sintetica potremmo dire che è stato un moderno “apostolo delle genti”. Un apostolo che ha testimoniato la bellezza del Vangelo, valorizzato la cultura della vita e difeso la libertà dei popoli. Non so se tutto questo è sufficiente a definirlo come un Papa Magno. Senza dubbio, però, una riflessione in tal senso è quanto mai opportuna.
https://www.lavoce.it/un-papa-magno/